پاره ای از دلایلی که موجب می شوند مدیران از تفویض اختیار خودداری کنند عبارتند از:
مدیران ممکن است اعتقاد داشته باشند که خودشان در انجام وظایف از زیردستان تواناترند: توضیح ابعاد مختلف مسئولیت به زیردستان، احتمالا نیازمند صرف دقت زیادی خواهد بود و ممکن است مدیران برای تشریح سرپرستی و تصحیح اشتباهات شکیبایی لازم را نداشته باشند.
نداشتن اعتماد و اطمینان به زیردستان: از آنجایی که مدیر در نهایت مسئول نتایج عملیات زیردستان است، لذا ممکن است ترجیح دهد که خودش اختیارات را به عهده گیرد.
ناتوانی مدیر در راهنمایی مرئوسان: مدیران ممکن است نتوانند افکار و اندیشه های خود را به گونه ای سازمان یافته بیان کنند. همچنین ممکن است برای توضیح و تشریح سیستماتیک فعالیت ها به زیردستان توانایی لازم و کافی را نداشته باشند.
ترس از دست دادن کنترل: بعضی از مدیران نگران هستند که با تفویض اختیار و محول شدن بخش هایی از کارها به زیردستان ، آنها نخواهند توانست کنترل خوبی بر عملیات سازمان داشته باشند و با نداشتن کنترل مطلوب در سازمان شیرازه امور از دستشان خارج شود، لذا از تفویض به عناوین مختلف سرباز می زنند.
ترس از آشکار شدن عدم توانایی آنها: برخی از مدیران از تفویض اختیار اکراه دارند. آنها می ترسند که همراه با تفویض اختیار نواقص و کاستی هایشان آشکار گردد.
عدم تمایل به مخاطره در تصمیمات و حساب باز نمودن روی آن : در اتخاذ تصمیمات مربوط به آینده مخاطره امری است طبیعی و از آنجا که برخی مدیران تمایل ندارند با مخاطره مواجه شوند، از تفویض اختیار سرباز می زنند.
تمایل به تمرکز اختیارات و برتری مدیریت آمرانه : برخی از مدیران بر این اعتقادند که سبک مدیریت مطلوبتر از سبک مدیریت غیر متمرکز است . لذا از تفویض اختیارات خودداری می نمایند و تصور می کنند که با این سبک بهره وری سازمان بیشتر خواهد شد.
ملاحظات سیاسی : مانند سعی در محرمانه نگهداشتن برخی از مسائل و اطلاعات در محیط سازمانی که تا حدود زیادی بیانگر سوءظن دو طرفه ای است که بین مدیریت و مرئوسین وجود دارد.
دکتر حمید سرایداریان
